Trener personalny > Blog > Odchudzanie >
Uważasz artykuł za pomocny ? Kliknij Lubię to
Cukier to nadal jeden z najpopularniejszych wyborów jeśli chodzi o nadawanie potrawom i produktom słodkiego smaku. Badania naukowe jasno wskazują iż powinniśmy ograniczać ilość spożywanego rafinowanego białego cukru na rzecz bezkalorycznych zdrowszych słodzików i to nie tylko na redukcji. W artykule tym przedstawię najpopularniejsze słodziki którymi możesz zastąpić cukier.
Cukier - dlaczego nie warto nim słodzić
Cukier jest to oczyszczona sacharoza pochodząca głównie z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Cukier jest produktem , który nie dostarcza organizmowi żadnych składników odżywczych, posiada jednak wysoką zawartość kalorii- 100 g cukru zawiera 400 kcal. Wysokie spożycie tego produktu jest jedną z głównych przyczyn powstawania nadwagi i otyłości oraz wielu chorób z nią związanych, takich jak: cukrzyca typu 2, choroba niedokrwienna serca, wzrost poziomu trójglicerydów, próchnica zębów, zapalenie ozębnej, podrażnienie przewodu pokarmowego, różnego rodzaju grzybice. Nie określono do tej pory normy, gdzie podano jaka ilość cukru jest szkodliwa dla naszego organizmu, ale zaleca się, aby jego spożycie nie przekraczało 10% zawartości dziennego zapotrzebowania na energię, co na poziomie diety o zawartości 2000 kcal daje 50 g cukru. Należy jednak pamiętać, że cukier zawarty jest także w napojach, słodyczach, płatkach śniadaniowych, słodkim pieczywie, smakowych przetworach mlecznych, dżemach i wielu innych produktach.
Osoby, które są na diecie redukcyjnej bardzo często odczuwają chęć zjedzenia czegoś słodkiego. Jeśli znasz to uczucie możesz przygotowywać samodzielnie zdrowe słodycze, które nie zawierają zwykłego cukru, lecz słodziki, które dają podobny smak, a nie obciążają naszego organizmu wysoką kalorycznością.
Na terenie Unii Europejskiej (UE), Europejski Urząd do spraw Bezpieczeństwa Żywności i Zespołu do spraw Dodatków do Żywności i Składników Pokarmowych dopuścił do stosowania 11 niskokalorycznych substancji słodzących. Są to:
acesulfam K (E950),
aspartam (E951),
sól aspartam-acesulfam (E962),
cyklaminian (E952),
neohesperydyna DC (E959),
sacharyna (E954),
sukraloza (E955),
taumatyna (E957),
neotam (E961),
erytrytol (E968),
glikozydy stewiolowe (E960)
UWAGA: Niskokaloryczne środki słodzące nie zostały dopuszczone do stosowania jako dodatek w produktach dla niemowląt i dzieci do 3. roku życia.
Podanym powyżej rodzajom słodzików zostało przypisane ADI (acceptable daily intake- dopuszczalne dzienne spożycie), czyli taka ilość danej substancji, którą można przyjmować przez całe życie bez negatywnych skutków dla zdrowia.
ADI (w jednostce mg/ kg masy ciała/ dobę) dla dopuszczalnych słodzików to:
Rodzaj substancji |
ADI (mg/ kg/ dobę) |
Sól potasowa acetosulfamu |
15 |
Aspartam |
40 |
Cyklaminian |
7 |
Sacharyna |
5 |
Sukraloza |
15 |
Neotan |
2 |
Glikozydy stewiolowe |
4 |
Pozostałe substancje, dla których nie uwzględniono ADI, są bardzo rzadko stosowane w przemyśle spożywczym.
WAŻNE: na opakowaniach produktów zawierających słodziki zazwyczaj występuje informacja dotycząca dozwolonej ilości spożycia danego produktu, gdyż większe spożycie może wywołać skutki uboczne.
W wielu produktach można spotkać dodatek słodzików. Produkty, w których najczęściej mogą się pojawiać to:
gumy do żucia (najczęściej dodawany jest aspartam, acesulfam K., sukraloza, ksylitol)
czekolada (z dodatkiem maltitolu)
płatki zbożowe (dodatek sukralozy)
jogurty (dodawane są: aspartam, acesulfam K., sorbitol, stewia)
napoje (głównie dodawany cyklaminian sodu, acesulfam K., aspartam, sacharynian sodu)
Różne rodzaje słodzików posiadają odmienną intensywność smaku słodkiego. Tabela poniżej zawiera poziom słodkości oraz kaloryczność wybranych słodzików w porównaniu z sacharozą.
Rodzaj substancji |
Poziom słodkości |
Kaloryczność (kcal/ 1g) |
Sacharoza (cukier) |
1 |
4 |
Acesulfam K |
150- 200 |
0 |
Aspartam |
160- 200 |
4 |
Nohesperydyna DC |
400- 2000 |
2 |
Sacharyna |
300- 400 |
0 |
Sukraloza |
300- 800 |
0 |
Taumatyna |
2000- 3000 |
4 |
Neotam |
7000- 13000 |
0 |
Stewia |
210- 300 |
4 |
Na rynku spożywczym można spotkać różnego typu słodziki, których smak pozwala na zastąpienie zwykłego cukru, są to:
Stewia
Ksylitol
Erytrytol
Aspartam
Stewia- jest rośliną należącą do rodziny Astrowatych, od wieków uprawiana jest w Ameryce Południowej. Obecnie występuje w wielu krajach Azji oraz Europy.
Jej właściwości to:
Zawiera związki zwane glikozydami stewiolowymi, które są 300- 400 razy słodsze niż cukier i nie wnoszą kalorii do diety (nie są wchłaniane w przewodzie pokarmowym)
Jej smak jest podobny do smaku zwykłego cukru
Kaloryczność stewii to 4 kcal/ 1g
Nie posiada szkodliwego działania na organizm ludzki
Nadaje się do słodzenia napojów i potraw
Nie podwyższa poziomu cukru we krwi, dlatego polecane są dla osób z nadwagą, otyłością, nadciśnieniem lub cukrzycą
Hamuje namnażanie bakterii, działa przeciwgrzybiczo
Przyspiesza gojenie ran, łagodzi dolegliwości skórne oraz trawienne (np. zgagę)
Zawiera witaminy z grupy B, magnez, cynk, potas, żelazo oraz niewielkie ilości tłuszczu i białka
Stosowana nawet w kosmetyce do redukcji zmarszczek
Ksylitol należy do grupy polioli. Inaczej zwany jest cukrem brzozowym, ponieważ początkowo pozyskiwano go z drewna brzozowego.
Właściwości ksylitolu:
* Ksylitol jest podobny do cukru, gdyż jest to biały, krystaliczny proszek, bez zapachu.
* Słodycz ksylitolu jest podobna do sacharozy, także nie posiada nieprzyjemnego posmaku.
* Ma delikatnie chłodzący smak
* Posiada o 40% niższą kaloryczność niż sacharoza- dostarcza 2,4 kcal/ 1g
* Spowalnia opróżnianie żołądka, ma działanie podobne do błonnika pokarmowego
* Jest stabilny w wysokich temperaturach, nie ulega procesowi karmelizacji
* Występuje w naturze w wielu owocach i warzywach oraz grzybach, np.: w śliwkach, malinach, truskawkach, kalafiorach
Posiada niski indeks glikemiczny*, który wynosi 13
Dzienna dawka tolerowana to 100 g
Ma szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym i występuje najczęściej w gumach do żucia, produktach żywnościowych (ciastka, cukierki, napoje, desery), pastach do zębów, płynach do płukania ust oraz preparatach farmaceutycznych
Nadmierne jego spożywanie może wywołać dyskomfort, bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, ponieważ jest wolniej trawiony niż zwykły cukier
Jest polecany dla osób z nadwagą i otyłością na diecie redukcyjnej oraz osób z cukrzycą
Wspomaga rozwój korzystnej mikroflory jelitowej
Zmniejsza ryzyko powstawania próchnicy
Stymuluje produkcję śliny
Ma działanie przeciwgrzybiczne, przeciwbakteryjne i przeciwdrożdżycowe
Ułatwia wchłanianie wapnia w jelitach
*Indeks glikemiczny (IG)- klasyfikuje produkty żywnościowe określając ich wpływ na stężenie glukozy we krwi i czas pojawienia się zmian po ich spożyciu. Im wyższy indeks glikemiczny produktu, tym stężenie glukozy we krwi po jego spożyciu jest wyższe.
Na podstawie indeksu glikemicznego dzielimy produkty na produkty o:
Niskim IG ≤ 55
Średnim IG 56 - 69
Wysokim IG ≥ 70
Erytrytol:
Występuje w owocach, sfermentowanym jedzeniu i sosie sojowym
Ma 75% słodkości sacharozy
Jego kaloryczność to 0,2 kcal/ g
Nie przyczynia się do powstawania próchnicy
Jako dodatek słodzący w produktach żywnościowych najczęściej stosowane są:
Aspartam, który posiada cechy takie jak:
Brak kalorii
Bardzo mocny słodki smak (dlatego do słodzenia stosuje się niewielkie ilości)
Nie posiada gorzkiego posmaku
Jego słodycz jest o około 200 razy mocniejsza od sacharozy
Jego kaloryczność to 4 kcal/ g, lecz aby uzyskać słodki smak, potrzeba niewielką ilość
ADI wynosi 40 mg/ kg/ dobę
Jedna tabletka stołowego słodzika zawiera 35- 40 mg
Jest powszechnie stosowany nie tylko jako słodzik, ale także jako utrwalacz aromatów owocowych w produktach spożywczych
Sorbitol:
Ma postać ziarnistego proszku lub płatków, o delikatnie słodkim oraz chłodzącym posmaku
W naturze występuje głównie w:
Śliwkach (12,7 g/ 100 g owoców)
Gruszkach (2,1 g/ 100 g owoców)
Czereśniach (1,4 g/ 100 g owoców)
Brzoskwiniach (0,9 g/ 100 g owoców)
Słodycz sorbitolu to 50- 60% słodkości sacharozy
Jego kaloryczność to 2,6 kcal/ g
Jest wskazany jako zamiennik cukru u osób otyłych oraz z cukrzycą
Powoli wchłania się w przewodzie pokarmowym
Jest używany jako stabilizator produktów spożywczych oraz substancja utrzymująca wilgoć i ich strukturę
Wykorzystuje się go w produkcji: dżemów, marmolad, deserów owocowych, półproduktów owocowych, czekolad, cukierków, ciastek, lodów, produktów mleczarskich, gum do żucia, past do zębów
Zapobiega rozwojowi próchnicy
Ma działanie konserwujące
Jest odporny na wysoką temperaturę
Może wywołać problemy żołądkowo- jelitowe takie jak biegunki, zaburzenia trawienia przy spożyciu 10- 50 g/ dzień
Sukraloza:
Jej słodycz jest o 300- 800 razy mocniejsza od sacharozy
Pozostawia metaliczny, delikatnie gorzki posmak w ustach
Jest stabilna w wysokich temperaturach
Nie jest metabolizowana oraz trawiona w przewodzie pokarmowym, bardzo słabo się wchłania
Nie dostarcza energii
ADI dla tej substancji zostało ustalone na poziomie 15 mg/ kg/ dobę
Nohesperydyna:
Naturalnie występuje w skórce grejpfruta i cytryny
Jest około 2000 razy słodsza od sacharozy, lecz pozostawia delikatnie lukrecjowy posmak na języku oraz uczucie chłodu w jamie ustnej
Jej kaloryczność to 2 kcal/ g lecz ze względu na wysoką słodycz nie ma znaczenia żywieniowego
Jest odporna na wysokie temperatury, dlatego może być poddawana procesom pasteryzacji lub sterylizacji
Wykorzystywana jest do produkcji napojów orzeźwiających, gum do żucia, cukierków, napojów mlecznych, lodów oraz produktów farmaceutycznych
Niewielkie ilości tego składnika w produktach żywnościowych powodują polepszenie smaku
Neotam:
Pozostawia w ustach na długo czysty słodki posmak, bez smaku gorzkiego
Jego słodkość w porównaniu do sacharozy jest o 7000- 13000 razy mocniejsza
Wchłania się częściowo w przewodzie pokarmowym
Taumatyna:
Pozyskiwana jest z afrykańskich owoców ketamfe
Jest 2000- 3000 razy słodsza od sacharozy, ma smak delikatnie lukrecjowy
Traci właściwości słodzące w wysokich temperaturach
Jej kaloryczność to 4 kcal/ g, jednak aby uzyskać słodki smak, potrzeba bardzo niewielkich ilości
Jej słodycz utrzymuje się w ustach przez dość długi czas
Jest całkowicie trawiona przez organizm człowieka
Stosuje się ją do wzmacniania smaku i aromatu głównie produktów o smaku cytrusów, mięty, imbiru, cynamonu, kawy, ponieważ łagodzi posmak gorzki, piekący i pieprzowy
Ma zastosowanie w produkcji preparatów o wysokiej zawartości potasu i niskosodowych dla osób z chorobami układu sercowo- naczyniowego (niweluje nieprzyjemny smak potasu)
Występuje głównie w produktach piekarniczych z dodatkiem kakao, suszonych owoców, a także w gumach do żucia
Nie ma określonego ADI oraz łączy się z innymi słodzikami, co daje wzmocniony smak
Sacharyna:
500 razy silniejsza słodycz niż sacharoza
Jest rzadziej wykorzystywana, ponieważ po spożyciu pozostaje gorzkawy posmak w ustach
Acesulfam K:
Jest o 150- 200 razy słodszy od sacharozy
Przy większym spożyciu pozostawia gorzki, metaliczny smak w ustach
Nie jest metabolizowany przez organizm, jest wydalany z organizmu praktycznie w niezmienionej postaci
Stosuje się go w piekarnictwie, ponieważ jest stabilny w wysokich temperaturach
Cyklaminian:
Jest o 30- 40 razy słodszy od sacharozy
Stosowany głównie przy produkcji gum do żucia, lodów i deserów
Uwaga:
Powyżej opisane substancje słodzące są bezpieczne w stosowaniu przez człowieka, jeśli dawka spożywana nie przekracza dopuszczalnej. Spożywanie słodzików w nadmiarze może powodować problemy żołądkowo- jelitowe, wpływać cytotoksycznie na organizm (jak acesulfam-K) lub powodować powstawanie nowotworów jak na przykład aspartam, sacharyna.
Nie powinieneś spożywać w ciągu dnia wielu rodzajów produktów zawierających słodziki, ponieważ ich dodatek działa synergistycznie (czyli wzmacnia działanie), dlatego może wywołać różnego rodzaju skutki uboczne, głównie dotyczące przewodu pokarmowego ( takie jak biegunki, wymioty), nawet, gdy ADI dla jednego składnika nie zostało przekroczone.
Podsumowanie:
Jeśli jesteś na diecie redukcyjnej, możesz stosować słodziki jako zamiennik cukru Pamiętaj, aby słodziki i produkty z ich dodatkiem stosować ostrożnie i nie przekraczać dopuszczalnego ich spożycia, gdyż wywołuje to wiele skutków ubocznych. Nie podawaj słodzików dzieciom do 3. roku życia, w przypadku większych dzieci, stosuj je ostrożnie, ponieważ skutki uboczne mogą wystąpić po spożyciu o wiele mniejszej dawki niż jak w przypadku dorosłych.
Bibliografia:
Grembecka M.: Ksylitol- rola w diecie oraz profilaktyce i terapii chorób człowieka. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLVIII, 2015, 3, str. 340 – 343
Koszowska A., Dittfed A., Nowak J. i wsp: Cukier- czy warto go zastąpić substancjami słodzącymi? Nowa Medycyna, 1/ 2014: 36- 41
Kowalowski P., Kowalowska M., Stanowska K., Burczyk J.: Naturalne środki słodzące w świetle dopuszczalności ich spożycia w Polsce i krajach Unii Europejskiej. Postępy Fitoterapii 1/2004, s. 4-9
Gęsiński K., Majcherzak E., Gozdecka G.: Stewia jako źródło wybranych mikroelementów. Inż. Ap. Chem. 2013, 52, 2, 74-75
Zdrojewicz Z., Kocjan O., Idzior A.: Substancje intensywnie słodzące- alternatywa dla cukru w czasach otyłości i cukrzycy. Med Rodz 2015; 2(18): 89-93
Łajdecka K., Kujawska- Łuczak M.: Stosowanie niskokalorycznych środków słodzących u osób z cukrzycą typu 2. Forum Zaburzeń Metabolicznych 2016, tom 7, nr 1, 24 –30
Myszkowska- Ryciak J., Harton A., Gajewska D., Bawa S.: Środki słodzące w profilaktyce i leczeniu otyłości. Problemy Nauk Biologicznych, 2010; T. 59, Nr 3- 4: 365- 374
Grupińska J., Grzelak T., M. Walczak i wsp.: Korzyści i zagrożenia związane z konsumpcją naturalnych zamienników sacharozy. Bromat. Chem. Toksykol., XLVIII, 2015, 1: 1- 10
Świąder K., Waszkiewicz- Robak B., Świderski F.: Substancje intensywnie słodzące- korzyści i zagrożenia. Probl Hig Epidemiol 2011, 92(3): 392-396
Kontakt ze mną
dane kontaktowe
Maciej Kowalski
tel. 661 499 583
e-mail.maciejkowalskitrener@gmail.com
Chcesz żebym Ci pomógł ?
Formularz kontaktowy
Kontakt
Tel; 661 499 583
email : maciejkowalskitrener@gmail.com
adres ; Chmielna 71, Varso Tower
00-801 Warszawa
siłownie: Zdrofit,
Nazywam się Maciej Kowalski i jestem trenerem personalnym oraz dietetykiem z Warszawy. Oferuje skuteczne odchudzanie oraz poprawę kondycji i sprawności fizycznej